همانگونه که می دانیم قرآن مجید اصلی ترین معجزه خاتم الانبیا و بزرگترین معجزه انبیا برای مردم می باشد. مرور زمان , اشراف بشر به لحاظ علمی بر برخی از رازهای خلقت طی سالیان و ابعاد مختلف اعجاز قران را برای بشر روشن کرده است. به گونه ای که بخش زیادی از ناشناخته ها و اسرار طبیعت که طی قرون اخیر به مدد پیشرفت علم و تکنولوژی برای انسان روشن و کشف شده است 14 قرن قبل در قرآن مجید به آن اشاره و راز و اسرار عجایب خلقت گیاهان،جانوران، کوهها، آب ها و اقیانوس ها، سیارگان و ستارگان و فضا برای بشر بیان شده است. به همین دلیل است که همواره به بشر گفته شده است که در زمین گردش کنند و بر آنچه در آن خلق شده است بنگرند و بیندیشند.دراین مطلب به بررسی بخش هایی از اعجاز قرآن در طبیعت شامل ترجمه آیات قرآن در باره هر پدیده طبیعی به همراه توضیحات علم و یافته های علمی بشر در آن رابطه پرداخته می شود.

باران

 آیه 43 سوره نور:

"أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُزْجِی سَحَابًا ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مِن جِبَالٍ فِیهَا مِن بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاء وَیَصْرِفُهُ عَن مَّن یَشَاء یَکَادُ سَنَا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ"ترجمه الهی قمشه ای آیه 43 سوره نور:

"آیا ندیدی که خدا ابر را (از هر طرف) براند و به هم در پیوندد و باز انبوه و متراکم سازد آن گاه بنگری قطرات باران از میان ابر فرو ریزد؟ و نیز از آسمان، از کوههایی (از ابرهای منجمد شده) که در آن است تگرگ فرو بارد و زیان آن را به هر که خود خواهد برساند (و اشجار و کشتزار او را تباه گرداند) و آن را از هر که خواهد باز دارد (تا تگرگش زیان نرساند) و روشنی برق آن چنان بتابد که خواهد روشنی دیده‌ها را از بین ببرد."
این آیه در حزب سه جز هجده قرآن مجید قرار دارد.
سوره نور، سوره بیست و چهارم قرآن کریم می باشد. این سوره مکی است و 64 آیه دارد.

  دانشمندان با مطالعه بر روی ابرها به این نتیجه رسیدند که چگونگی بارش باران از ابرها دارای سیستم و مراحل خاصی می باشد . هواشناسان در مورد تشکیل ابر کومولونیمبوس مطالعه کرده اند تا نحوه تولید و ایجاد باران، تگرگ، برق (نور) را بیابند. یافته ها نشان می دهد که کومولونیمبوس طی مراحل زیر باران ایجاد می کند  ابتدا ابرها با نیروی باد به حرکت در می آیند، قطعه های پراکنده و کوچک که کومولوس نام دارند با نیروی باد به یکدیگر فشرده شده و در یک منطقه تجمع می یابند و ابرهای کومولونیموس را می سازند.  اتصال: ابرهای کوچکتر به یکدیگر متصل و ابرهای بزرگتر را تشکیل می دهند. تراکم و انبوه شدن: وقتی ابرهای کوچکتر به هم می پیوندند و ابرهای بزرگتر را می سازند در ابرهای بزرگ حرکت و رشد عمودی به سمت بالا صورت گرفته که این پدیده در مرکز ابرها بیشتر از لبه ها و کناره های آن رخ می دهد و بعد از این رشد رو به بالا موجب کشیده شدن توده ابر به بالا و رسیدن به ناحیه سردتر اتمسفر (جو) که محل تشکیل قطره های آب و تگرگ است می شود. و قطره های آب و تگرگ، بزرگتر و سنگین تر شده و حرکت رو به بالای آنها متوقف می شود و به صورت قطره های باران و تگرگ فرود می آیند به هم پیوستن تکه های کوچک و تشکیل ابرهای بزرگ می باشد. و شروع بارندگی می باشد. در مورد برف ها نیز همه ابرها ذرات آب یا کریستال  یخ را با خود حمل می کنند، اما این ذرات بسیار کوچکتر از آن هستند که به زمین ببارند . اگر ارتفاع ابرها بیشتر شود، هوای سردتر، باعث فشرده تر شدن بخارآب می شود،و  این ممکن است برای شکل دادن باران، تگرگ یا برف مناسب باشد.